آبله میمون نوعی بیماری است که از طریق ویروسی با همین نام منتشر می‌شود.

 این ویروس باعث بروز بثورات پوستی دردناک، بزرگ شدن غدد لنفاوی و تب می‌شود.

.علایم ابتلا به آبله میمونی، بی شباهت به علایم آبله نیست.

از مهمترین نشانه های این بیماری، دانه های پوستی (راش) به همراه تاول در صورت، دست ها، پاها،دهان و اندام تناسلی است.

 از دیگر علایمی که نشان از ابتلا به این بیماری دارند میتوان به سردرد، بروز بثورات پوستی،تب ،بدن درد، لرز، تورم غدد لنفاوی و خستگی اشاره کرد.

علائم معمولاً در عرض 6 تا 13 روز ظاهر می‌شوند، حتی این دوره می‌تواند از ۵ تا ۲۱ روز نیز ادامه داشته باشد.

موارد شدید ابتلا به آبله میمونی با علائم به مراتب شدید تر نیز معمولا در میان افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه ای و یا در کودکان خردسال و همچنین خانم های باردار دیده میشود.

انتقال آبله میمونی

ابتلا و انتقال این بیماری از فردی به فردی دیگر از راه های : تماس نزدیک با سطوح آلوده، برقراری رابطه جنسی با بیمار، قطرات تنفسی آلوده موجود، در بستر بیمار، در کنار این موارد، مصرف گوشت خام یا نیمه خام حیوانات آلوده نیز می تواند احتمالی بر بروز ابتلا به این بیماری باشد .

پیشگیری از آبله میمون

راه‌های زیر به پیشگیری از ابتلا به این ویروس کمک خواهد کرد:

•        پخت کامل تمامی غذاهای حاوی گوشت

•        استفاده از ماسک

•        پرهیز از تماس یا لمس حیوان آلوده

•        رعایت بهداشت فردی پس از تماس با افراد، حیوانات و لوازم آلوده

درمان آبله میمونی

درمان‌هایی مانند داروهای ضد ویروسی خاص که فقط با تجویز پزشک مصرف می‌شوند، می‌توانند به کاهش علائم بیماری و پیشگیری از عفونت‌های ثانویه کمک کنند. این عفونت‌ها ممکن است به‌طور جدی عوارضی برای بیمار به دنبال داشته باشند؛ از این رو، پیگیری دقیق روند درمان و جلب نظر پزشک اهمیت بالایی دارد.

               دکتر مهدی قهار ترس

متخصص پوست و عضو هیئت علمی گروه پوست

 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز